Τα μέλη μπορούν να κατεβάσουν τα βιβλία σε μορφή pdf, αφού πρώτα συνδεθούν.

Τα βιβλία της Αλίκης Μπέιλη, που έχουν γραφεί σε συνεργασία με τον Θιβετανό Διδάσκαλο μεταξύ των ετών 1919-1949, αποτελούν συνέχεια της προαιώνιας σοφίας· ένα σύστημα εσωτερικής διδασκαλίας που έχει παραδοθεί από τα αρχαία χρόνια με μία μορφή η οποία προσαρμόζεται σε κάθε εποχή. Το έργο αυτό που έκαναν μαζί παρήγαγε δεκαεννιά βιβλία Εσωτερικής Φιλοσοφίας, ενώ, η Αλίκη Μπέιλη έγραψε, επίσης, πέντε ακόμα βιβλία.

 

Σας παρουσιάζουμε κάποια από τα βιβλία που αξίζει πρώτα να διαβάσετε...

ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΝΟΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΑΣΗ

dianohsh

Ανάμεσα στη διάνοια και στην ενόραση υπάρχει και θα υπάρχει ένα χάσμα, μέχρις ότου γεφυρωθεί συνειδητά μέσω διαλογισμού. Η ορθή χρήση του νου οδηγεί τη συνείδηση στο όμορφο, το καλό και το αληθινό, που είναι ιδιότητες της ψυχής, μέσω των πέντε διαλογιστικών σταδίων: συγκέντρωση, διαλογισμός, θεωρία, φώτιση και ερμήνευση. Έτσι αυτά τα πέντε στάδια οδηγούν στην ένωση με την ψυχή και στην άμεση γνώση της θείας φύσης. Η ανάπτυξη της διάνοιας, ενώ είναι απαραίτητη, είναι ένας τρόπος σε ένα τέλος. Η διάνοια πρέπει να γίνει ένα εργαλείο διείσδυσης μέσα στις νέες διαστάσεις της σκέψης και της συνείδησης, και του ξυπνήματος της διαισθητικής ικανότητας του «καθαρού λόγου». Μέσω αποκρυφιστικού διαλογισμού το χάσμα γεφυρώνεται μεταξύ του τριπλού νου και της ενόρασης.

Σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να ασχοληθεί με τη φύση και την αληθινή σημασία του διαλογισμού και τη χρήση του σε πλατιά κλίμακα στη Δύση. Προτείνεται ότι μπορεί τελικά να εκτοπίσει τις τωρινές μεθόδους μνημονικής άσκησης και να αποδειχθεί δυναμικός παράγοντας στη σύγχρονη εκπαιδευτική διαδικασία. Είναι ένα ζήτημα που επί χιλιάδες χρόνια απορρόφησε την προσοχή των στοχαστών στην Ανατολή και τη Δύση και το ενιαίο αυτό ενδιαφέρον είναι από μόνο του σπουδαίο. Οι νέες αναπτύξεις που θα προωθήσουν τη φυλή στην ατραπό της ανέλιξης της συνείδησής της, πρέπει ασφαλώς να γίνουν προς την κατεύθυνση της σύνθεσης. H ανάπτυξη της ανθρώπινης γνώσης πρέπει να πραγματοποιηθεί με τη συγχώνευση των Ανατολικών και Δυτικών τεχνικών νοητικής εκγύμνασης. Αυτή έχει ήδη προχωρήσει γοργά και οι στοχαστές των δύο ημισφαιρίων αντιλαμβάνονται ότι η συγχώνευση αυτή οδηγεί προς κάποια σημαντικότατη αντίληψη. 

 ΜΥΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΑΙ ΗΛΙΑΚΗ

Η μύηση είναι ένα θέμα που ασκεί μεγάλη γοητεία στους διανοούμενους κάθε σχολής σκέψης, ακόμη και σ’ εκείνους που τηρούν σκεπτικιστική και επικριτική στάση. Η μύηση είναι μια διεύρυνση της συνείδησης που οδηγεί σε αποκάλυψη και φώτιση. Στο βιβλίο αυτό σκιαγραφείται το έργο της πλανητικής Ιεραρχίας και δίνονται οι Δεκατέσσερις Κανόνες με τους οποίους ο νεοφώτιστος μπορεί να γίνει Υποψήφιος στην Πύλη της Μύησης.

Το ζήτημα της Μύησης είναι κάτι που ασκεί μεγάλη γοητεία στους στοχαστές κάθε σχολής σκέψης, ενώ ακόμη κι εκείνοι που παραμένουν σκεπτικιστές και επικριτικοί θα επιθυμούσαν να πιστέψουν ότι είναι εφικτή η υπέρτατη αυτή επίτευξη. Το βιβλίο αυτό προσφέρεται σε εκείνους που δεν πιστεύουν πως ένας τέτοιος στόχος είναι εφικτός, μολονότι μπορεί να αξίζει σαν διατύπωση μιας ενδιαφέρουσας υπόθεσης. Σε όσους προσδοκούν ένα τέτοιο επιστέγασμα όλων των προσπαθειών τους, το βιβλίο αυτό προσφέρεται με την ελπίδα ότι μπορεί να δώσει έμπνευση και βοήθεια.

Ανάμεσα στους δυτικούς στοχαστές αυτής της εποχής υπάρχει μεγάλη ποικιλία απόψεων για τo βαρυσήμαντo αυτό ζήτημα. Υπάρχουν εκείνoι πoυ νoμίζoυν ότι δεν παρoυσιάζει τόση άμεση σπoυδαιότητα για να απορροφήσει την πρoσoχή τoυς κι ότι αν o μέσος άνθρωπoς επιμείνει στo δρόμo τoυ καθήκoντoς και της εντατικής πρoσήλωσης στην άμεση ενασχόληση, θα φθάσει σίγoυρα στoν πρooρισμό τoυ. Αυτό αναμφίβολα αληθεύει, όμως καθώς η ικανότητα για μεγαλύτερη υπηρεσία και η ανάπτυξη των δυνάμεων πoυ θα χρησιμoπoιηθoύν για την αρωγή της φυλής αποτελούν την ανταμoιβή τoυ ανθρώπoυ πoυ επιθυμεί να καταβάλει αυξημένη πρoσπάθεια και να πληρώσει τo τίμημα πoυ απαιτεί η μύηση, ίσως τo βιβλίo αυτό παρακινήσει μερικούς στην επίτευξη, oι oπoίoι διαφoρετικά θα οδηγούνταν βραδέως στo στόχο τoυς. Θα αποβούν τότε δότες κι όχι δέκτες βοηθείας.

Υπάρχoυν επίσης κι εκείνoι πoυ θεωρούν ότι η διδασκαλία για τη μύηση πoυ δόθηκε μέχρι τώρα στα διάφoρα βιβλία είναι λανθασμένη. Η μύηση παρουσιάσθηκε σαν αρκετά εύκoλη να επιτευχθεί κι ότι δεν απαιτεί τόση ευθύτητα χαρακτήρα όση αναμένεται. Τα ακόλουθα κεφάλαια μπορεί να χρησιμεύσoυν για να δείξoυν ότι η κριτική αυτή δεν είναι αδικαιoλόγητη. Η μύηση είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί και απαιτεί σκληρή πειθαρχία ολόκληρης της κατώτερης φύσης και μια ζωή αφοσίωσης με αυτοπαραίτηση και αυταπάρνηση. Ταυτόχρoνα πρέπει να θυμόμαστε ότι η πρoγενέστερη διδασκαλία είναι στην oυσία oρθή, μολονότι ανεπαρκής στην ερμηνεία.

Υπάρχoυν ακόμη μερικοί πoυ ενδιαφέρoνται, αλλά νιώθουν ότι oι ενεχόμενες δυνατότητες είναι πoλύ προχωρημένες για τους ίδιους κι ότι δεν χρειάζεται ν’ ασχoληθoύν μαζί τους σ’ αυτό το στάδιο της εξέλιξής τoυς. Τo βιβλίo αυτό επιδιώκει να καταστήσει φανερό ότι εδώ και τώρα o μέσος άνθρωπoς μπoρεί ν’ αρχίσει να δομεί εκείνο τo χαρακτήρα και να θέτει εκείνα τα θεμέλια της γνώσης, πoυ είναι αναγκαία πριν ακόμη διανυθεί η Ατραπός της Μαθητείας. Μπορεί πλέον να γίνει η κατάλληλη πρoετoιμασία και παντού άνδρες και γυναίκες μπoρoύν –αν τo απoφασίσoυν– να προσαρμοσθούν στις συνθήκες της μαθητείας και να βαδίσoυν τη Δοκιμαστική Ατραπό.

Εκατoντάδες στην Ανατoλή και τη Δύση κινούνται πρoς αυτό τo στόχο ενωμένοι στα ίδια ιδανικά και την κoινή τoυς έφεση και πρoσπάθεια θα συναντηθoύν ενώπιον της ίδιας Πύλης. Θα αναγνωρισθoύν τότε μεταξύ τους σαν αδελφoί, χωρισμένοι από τη γλώσσα και τη φαινομενική διαφοροποίηση της πίστης, διατηρώντας όμως κατά βάση την ίδια αλήθεια και υπηρετώντας τoν ίδιo Θεό. 

 ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

Οι δύο τόμοι της Εσωτερικής Ψυχολογίας προχωρούν εκτενώς στην ψυχολογική απεικόνιση του ανθρώπινου όντος, σχετίζουν το διάγραμμα της ανθρώπινης ψυχολογίας με τις παγκόσμιες συνθήκες και με τις μελλοντικές δυνατότητες. Η Εσωτερική Ψυχολογία πιστεύει ότι η εξέλιξη είναι η εξέλιξη της αυτογνωσίας, σύμφωνα με την οποία η ψυχή μας, διαμέσου της προσωπικότητας διαδοχικά, αναγνωρίζει τις πνευματικές της πηγές και γίνεται ένα μ’ αυτές. Μια σύνθεση σκέψεων και ένα σύνολο προθέσεων μπορεί να καθιερωθεί στον κόσμο για να δημιουργήσει συνθήκες στις οποίες η ειρήνη μπορεί να ευδοκιμήσει και ο Χριστός μπορεί να επανεμφανιστεί.

"Εδώ εκπληρώνω την πρόθεσή μου να γράψω ένα βιβλίο στο θέμα των Επτά Ακτίνων. Το θέμα αυτό παρουσίαζε πάντα πραγματικό ενδιαφέρον για τους σπουδαστές, όμως γι’ αυτές τις ακτίνες λίγα είναι γνωστά. Ξέρουμε απ’ τη Μυστική Δοξασία ότι είναι οι δομητικές Δυνάμεις και το άθροισμα όλων όσων υπάρχουν στο εκδηλωμένο σύμπαν, αλλά το αποτέλεσμά τους στο ανθρώπινο βασίλειο και η ουσιαστική τους ποιότητα και φύση παραμένουν ως τώρα μυστήριο. Θα είναι ανάγκη ν’ αποφύγω τον κοσμικό φθόγγο, αν μπορώ να τον ονομάσω έτσι, γιατί ζητώ να έχουν οι πληροφορίες πρακτική αξία για το σπουδαστή και το νοήμονα αναγνώστη. Θα προσεγγίσω, συνεπώς, το θέμα τελείως από τη σκοπιά της ανθρώπινης οικογένειας και θα το πραγματευθώ με όρους ψυχολογικών αξιών, βάζοντας τα θεμέλια της νέας εκείνης ψυχολογίας που είναι πολύ αναγκαία κι έτσι πραγματευόμενος πρώτιστα την ανθρώπινη εξίσωση. Ό,τι έχω να πω θα είναι ένα σχόλιο πάνω σε μια επέκταση των λέξεων που βρίσκονται στο προοίμιο της Μυστικής Δοξασίας, ότι «Όλες οι Ψυχές είναι ένα με την Υπερψυχή».

Απ’ την αρχή θα δεχθούμε το γεγονός της ψυχής. Δεν θα εξετάσουμε τα επιχειρήματα υπέρ ή κατά της υπόθεσης ύπαρξης μιας ψυχής – παγκόσμιας, κοσμικής και θείας ή ατομικής κι ανθρώπινης. Για τους σκοπούς της συζήτησής μας η ψυχή υπάρχει και προϋποτίθεται η ενδόμυχη πραγματικότητά της σαν βασική και αποδειγμένη αρχή. Όσοι δεν παραδέχονται την προϋπόθεση αυτή μπορούν ωστόσο να μελετήσουν το βιβλίο απ’ τη σκοπιά μιας προσωρινά αποδεκτής υπόθεσης κι έτσι να επιδιώξουν να συγκεντρώσουν εκείνες τις αναλογίες και τις ενδείξεις που μπορούν να υποστηρίξουν την άποψη. Για το ζηλωτή, και για εκείνους που ζητούν να καταδείξουν την ύπαρξη της ψυχής γιατί πιστεύουν στην ύπαρξή της, αυτή η έκφραση των νόμων και της παράδοσής της, της φύσης, της προέλευσης και των δυναμικοτήτων της, θα αποβεί ένα βαθμιαία εμβαθυνόμενο και βιωματικό φαινόμενο.

Όσα υποδεικνύω και οι εισηγήσεις που μπορεί να κάνω, προλέγω ότι θα καταδειχθούν με την επιστημονική έννοια στη διάρκεια της ερχόμενης Υδροχοϊκής Εποχής. Η επιστήμη θα έχει, τότε, διεισδύσει λίγο περισσότερο στο πεδίο των άψαυστων, κι όμως πραγματικών, φαινομένων· θα έχει ανακαλύψει (ίσως και να έκανε ήδη αυτή την ανακάλυψη) ότι το πυκνό και συγκεκριμένο δεν υπάρχει· θα ξέρει ότι δεν υπάρχει παρά μία ουσία που συναντάται στη φύση σε ποικίλους βαθμούς πυκνότητας και κραδασμικής δραστηριότητας κι ότι η ουσία αυτή ελαύνεται από επιτακτικό σκοπό και αποτελεί έκφραση της θείας πρόθεσης.

Θα επιδιώξουμε ν’ αποφύγουμε όσο είναι δυνατό τις χαλαρές εκείνες γενικότητες που είναι τόσο ενοχλητικές για τον ακαδημαϊκό και κριτικό νου και στις οποίες ο μυστικιστής βρίσκει τόση ανακούφιση και χαρά. Θα παρακαλέσω, ωστόσο, εκείνους που μελετούν αυτή την πραγματεία να φυλάξουν τη γνώμη τους και να μην καταλήξουν σε κάποια αποκρυσταλλωμένη κρίση ωσότου παρουσιασθεί ολόκληρη η θέση, γίνουν σαφώς αισθητά τα περιγράμματά της και αναλυθούν κάπως οι λεπτομέρειές της.

Θα είναι ανάγκη να παρουσιάσουμε το θέμα σε μια πλατιά βάση και να συνδέσουμε το ατομικό με το γενικό κι αυτό (στην αρχή) μπορεί να φανεί πελώριο ζήτημα, μια πολύ υποθετική παρουσίαση κι ένα πολύ νεφελώδες κι αόριστο περίγραμμα. Αλλά η κατάσταση αυτή δεν μπορεί ν’ αποφευχθεί, γιατί τα επιχειρήματα –όπως πρέπει να συμβαίνει με κάθε αληθινά αποκρυφιστικό έργο– πρέπει να εξετασθούν απ’ το παγκόσμιο στο ιδιαίτερο, απ’ το κοσμικό στο ατομικό. Οι άνθρωποι έχουν προς το παρόν υπερβολικό ενδιαφέρον για το ιδιαίτερο και ατομικό, ώστε να τους είναι εύκολο να δείξουν το ίδιο ενδιαφέρον για το μεγαλύτερο Όλο μέσα στο οποίο «ζώμεν και κινούμεθα και εσμέν», ούτε κατέχουν τη στιγμή αυτή (κατά γενικό κανόνα) τον εσώτερο εκείνο μηχανισμό σκέψης και την ενορατική εκείνη αντίληψη της αλήθειας, που θα τους επιτρέψει να συλλάβουν εύκολα τη σημασία εκείνου που υπόκειται στο συμβολισμό των λέξεων ή να δουν καθαρά το υποκειμενικό περίγραμμα κάτω από την αντικειμενική μορφή. Αλλά η προσπάθεια να καταλάβουμε φέρνει τη δική της ανταμοιβή και η απόπειρα να συλλάβουμε και να αντιληφθούμε την Ψυχή –κοσμική, παγκόσμια, πλανητική και ατομική– οδηγεί αναπόφευκτα στην ανέλιξη της νοητικής συσκευής (με μια επακόλουθη ανάπτυξη των μέχρι στιγμής ηρεμούντων εγκεφαλικών κυττάρων) η οποία πρέπει τελικά να προκαλέσει συντονισμό της ικανότητας για σκέψη κι επακόλουθη φώτιση.

Πρέπει να εξετασθεί η φύση του επταδικού μας συστήματος και πρέπει να σημειωθεί η σχέση του τριπλού ανθρώπινου όντος με τη θεία Τριάδα. Μια γενική ιδέα της όλης συμβολικής εικόνας έχει αξία. Κάθε μαθητής καθώς αναλαμβάνει τη μελέτη των ακτίνων, πρέπει να έχει σταθερά κατά νου πως ο ίδιος –σαν ανθρώπινη μονάδα– έχει τη θέση του στη μια ή την άλλη απ’ αυτές τις ακτίνες. Το πρόβλημα που δημιουργείται έτσι, είναι πολύ πραγματικό. Το φυσικό σώμα μπορεί ν’ ανταποκρίνεται σ’ έναν τύπο ακτινικής δύναμης, ενώ η προσωπικότητα σαν σύνολο μπορεί να δονείται ομόφωνα μ’ έναν άλλο. Το εγώ ή ψυχή μπορεί να βρίσκεται επίσης σ’ έναν τρίτο τύπο ακτίνας, ανταποκρινόμενο έτσι σ’ έναν άλλο τύπο ακτινικής ενέργειας. Το ζήτημα της εναδικής ακτίνας εισάγει σε πολλές περιπτώσεις έναν ακόμη παράγοντα, αλλά αυτός μπορεί μόνο να υπονοηθεί κι όχι να διευκρινισθεί πραγματικά. Όπως σας είπα συχνά, μόνο ο μυημένος της τρίτης μύησης μπορεί να έρθει σ’ επαφή με την εναδική του ακτίνα ή την ύψιστη ζωική του όψη κι ο ταπεινός ζηλωτής δεν μπορεί προς το παρόν να διακριβώσει αν είναι μια ενάδα Δύναμης, Αγάπης ή Νοήμονος Δραστηριότητας.

Συμπερασματικά, ζητώ την ειλικρινή σας συνεργασία στο έργο που αναλαμβάνουμε. Μπορεί να έχει μεγαλύτερη γενική και δημόσια αξία από κάθε άλλο σύγγραμμά μου. Θα επιδιώξω να καταστήσω σχετικά σύντομη αυτή την πραγματεία για την ψυχή. Θα επιδιώξω να εκφράσω τις αφηρημένες αυτές αλήθειες με τέτοιο τρόπο ώστε το ευρύ κοινό, με το βαθύ ενδιαφέρον του για την ψυχή, να μπορέσει να εμπλακεί και να κερδίσει μια βαθύτερη άποψη για ό,τι είναι ακόμη μια συγκαλυμμένη εικασία. Η Υδροχοϊκή Εποχή θα δει να καταδεικνύεται το γεγονός της ψυχής. Αυτή είναι μια απόπειρα που διεξάγεται μέσα στις δυσκολίες μιας μεταβατικής περιόδου, στερούμενη ακόμη και την αναγκαία ορολογία, για να βοηθήσει σ’ αυτή την κατάδειξη.

Ας προσθέσω επίσης ότι η στάση σας στις μεταδιδόμενες οδηγίες πρέπει να είναι εκείνη του σπουδαστή που αναζητεί την αλήθεια η οποία μπορεί να πιστοποιηθεί και την πληροφόρηση που μπορεί να εφαρμοσθεί στην καθημερινή ζωή και να δοκιμασθεί στο χωνευτήρι της εμπειρίας της ζωής. Αν, λόγου χάρη, υπάρχουν πράγματι επτά ακτίνες που ενσωματώνουν επτά τύπους θείας ενέργειας, τότε ο άνθρωπος πρέπει να είναι ικανός ν’ αναγνωρίζει αυτούς τους τύπους και τις ενέργειες στο ιδιαίτερο πεδίο φαινομένων στο οποίο παίζει το μικρό του ρόλο. Αν η προσφερόμενη αλήθεια είναι συγκαλυμμένη με συμβολισμό και παρέχεται σαν υπόθεση, πρέπει την ίδια στιγμή να αποκαλύπτεται επαρκώς ώστε να είναι αναγνωρίσιμη και να έχει επαρκή νοήμονα ελκυστικότητα για να δικαιολογεί τη διερεύνησή της. Τα λόγια «Όλες οι ψυχές είναι ένα με την Υπερψυχή» μπορεί και ενσωματώνουν, πιστεύω, ένα βασικό και ουσιαστικό τμήμα πληροφορίας, αλλά αν δεν υπάρξει απόδειξη στον κόσμο ότι εμφανίζεται μια ζώσα σχέση μεταξύ όλων των αισθαντικών όντων, τότε η δήλωση είναι άνευ νοήματος. Αλλά το γεγονός είναι ότι η παγκόσμια αισθαντικότητα και μια γενική επίγνωση αναγνωρίζονται παντού ως υφιστάμενες κι αναπτυσσόμενες. Ο κόσμος είναι γεμάτος από γνώση που σε τελευταία ανάλυση είναι αισθαντική ανταπόκριση σε συνθήκες που υπάρχουν, από διάνοιες που αναπτύσσονται αλλά δεν είναι πλήρως αναπτυγμένες. Βαθμιαία γίνεται φανερό ότι κάτω από την ποικιλία βρίσκεται μια βασική ενότητα κι ότι η επίγνωσή μας είναι ορθή, αληθινή και σωστή στο βαθμό που μπορούμε να ταυτισθούμε μ’ αυτή την ενότητα.

Κλείνοντας, θα ήθελα να σας παρακαλέσω όλους να προχωρήσετε. Τίποτε από το παρελθόν –φυσική αδράνεια, νοητική κατάθλιψη, έλλειψη συναισθηματικού ελέγχου– ας μη σας εμποδίσει από ένα νέο άδραγμα και με χαρά και ενδιαφέρον να κάνετε την αναγκαία πρόοδο που θα σας εφοδιάσει για μια πιο ενεργό και χρήσιμη υπηρεσία. Το να μη παρεμποδιστεί κανείς σας είτε απ’ το παρελθόν είτε από το παρόν, αλλά να μπορέσετε να ζήσετε σαν Θεατές, είναι η προσευχή, σταθερή και γεμάτη πίστη, του δασκάλου σας"

Ο ΘIBETANΟΣ

 ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΛΕΥΚΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ

LEFKI

Το βιβλίο αυτό περιέχει τους Δεκαπέντε Κανόνες της Μαγείας και του ψυχικού ελέγχου, οι οποίοι βασίζονται πάνω στα λόγια της Μπαγκαβάτ Γκιτά: «Αν και είμαι Αγέννητος, η Ψυχή που δεν πεθαίνει ποτέ, αν και είναι ο Κύριος της Ύπαρξης, όμως, σαν Κύριος της φύσης Μου, εκδηλώνομαι με τη μαγική δύναμη της Ψυχής».

Ο άνθρωπος είναι ουσιαστικά και εγγενώς θείος. Η ψυχή είναι ο τρόπος με τον οποίο η ανθρωπότητα εξελίσσει μια συνείδηση θεότητας, απολυτρώνει την χονδροειδή ύλη και ελευθερώνει την καθαρή φλόγα του πνεύματος από τον περιορισμό της μορφής. Κατά τη μελέτη των ιδεών που περιγράφονται σ’ αυτό το βιβλίο και την προσεκτική τους εξέταση αναφύονται στο νου ορισμένες βασικές έννοιες:
Πρώτο, ότι το σπουδαιότερο ζήτημα για κάθε μαθητή δεν είναι το γεγονός της προσωπικότητας ενός ιδιαίτερου δασκάλου, αλλά το μέτρο της αλήθειας που εκπροσωπεί και η δύναμη του σπουδαστή να διακρίνει μεταξύ αλήθειας, μερικής αλήθειας και ψεύδους.
Δεύτερο, ότι με την αυξανόμενη εσωτερική διδασκαλία προκύπτει αυξημένη εξωτερική ευθύνη. Ας κάνει λοιπόν κάθε μαθητής σαφή απογραφή του εαυτού του, έχοντας υπόψη ότι η κατανόηση έρχεται με την εφαρμογή του μέτρου της αλήθειας που έγινε αντιληπτή στο άμεσο πρόβλημα και στο περιβάλλον κι ότι η συνείδηση διευρύνεται με τη χρήση της μεταδοθείσας αλήθειας.
Τρίτο, ότι μια δυναμική προσκόλληση στην επιλεγμένη ατραπό και μια σταθερή εμμονή που υπερνικά και παραμένει αμετακίνητη οτιδήποτε κι αν συμβεί, είναι πρωταρχική προϋπόθεση κι οδηγεί στην πύλη που εισάγει σ’ ένα βασίλειο, σε μια διάσταση και σε μια κατάσταση ύπαρξης που γίνεται εσώτερα ή υποκειμενικά γνωστή. Αυτή η κατάσταση αντίληψης προκαλεί αλλαγές στη μορφή και στο περιβάλλον ανάλογες με τη δύναμη της.

Οι τρεις αυτές εισηγήσεις αξίζει να εξετασθούν στενά απ’ όλους και πρέπει κάπως να κατανοηθεί η σημασία τους πριν γίνει εφικτή μια περαιτέρω πραγματική πρόοδος. Δεν είναι ρόλος μου να κάνω ατομική και προσωπική εφαρμογή της δοθείσας διδασκαλίας. Αυτή πρέπει να γίνει από κάθε σπουδαστή για λογαριασμό του.